It Paad Werom!
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Linda
18 Mei 2008 | Nederland, Berlikum
De terugreis! Ik bin wer thùs!
Het zit er toch echt op nu. 4,5 maand reizen! Het was ronduit geweldig! Wat een tijd, wat een wereld! Australie was adembenemend en heerlijk relaxed. Azie was vol kleuren, geuren, prachtige mensen en contrasten.
Gisterochtend zijn Mirjam en ik om 10 minuten voor 7 geland op Schiphol - Amsterdam. Voor de paspoortcontrole zag ik mijn heit en mem al staan, mét "Welkom" spandoek en mét een "Welcome Home" ballon voor ons beide. Het was heerlijk om elkaar na 4,5 maand weer te zien!! Wel even een klein traantje weggepinkt hoor.
En dan in Berlikum natuurlijk een overenthousiaste Jodie (hond), smsjes, kaartjes, zelfs kadootjes (bedankt Sake en Jeltje!) en van de Berltsummer vriendinnen een welkomthuisspreuk op het huis in gekleurde letters die vanaf de weg te lezen was. Top!
Onze laatste week (nou ja 4 dagen) in Cambodja was (ook weer) geweldig. Cambodja is toch weer anders dan Vietnam en ook armer. De geschiedenis van Cambodja is schokkend en de burgeroorlog en onderdrukking door de Rode Khmer is nog recenter en meer aanwezig dan de Noord en Zuid oorlog in Vietnam.
In Cambodja hebben we veel arme bedelende kinderen gezien en we hebben mensen gesproken die veel van hun familieleden zijn verloren. In de hoofdstad Phnom Penh hebben we de Killing Fields bezocht; een monument bij velden waar veel Cambodjaanse mensen tussen 1975 en 1978 vermoord zijn. Ook zijn er veel mensen in Cambodja slachtoffer geworden van de landmijnen en dat is tot vandaag de dag nog steeds een groot probleem.
Toch ontwikkeld Cambodja zich ook heel erg. De mensen spreken goed engels en ze zijn gedreven om het nog beter te leren. Vooral in Siem Reap, de stad die de toegangspoort naar Ankor Wat is schieten hotels en restaurants als paddestoelen uit de grond.
Ook de kinderen kunnen zo goed engels en leren veel van de toeristen; een jongetje van 11 die mij ansichtkaarten wilde verkopen wilde maar wat graag mijn kangaroo sleutelhanger hebben. Die had ie nog niet vertelde hij. Wel had hij een aantal koala's thuis; gekregen van Australische toeristen. ;-). Ook krijgen we standaard de vraag; 'Where you from?'. Zeg je dan 'Holland', dan krijg je standaar het antwoord terug: 'Capitol Amsterdam' (Hoofstad: Amsterdam).
Ankor hebben we in twee dagen per tuktuk verkend. Ankor is de oude hoofstad van het eeuwenoude Khmerrijk en is ongeveer 400km2 groot. Wij hebben slechts een klein deel bekeken maar dat waren wel prachtige complexen midden in het oerwoud. Heel veel is nog in perfecte staat of goed gerestaureerd. Een aantal complexen zijn ook helemaal overgroeid door het oerwoud. Het is indrukwekkend te zien hoe sterk de natuur is.
Elke ochtend zijn we hier om half 5 opgestaan. De eerste ochtend voor de zonsopgang boven Ankor Wat. Het was alleen bewolkt... Wel hebben we hier apen gezien. Ze klommen bovenop de tempel! En ook een slang!
De tweede ochtend zijn we vroeg opgestaan voor een ochtendwandeling door één van de complexen met de geluiden van een ontwakkend oerwoud op de achtergrond. De ochtenzon, de geur van de netgevallen regen, geen mens te bekennen, zingende vogels en in de verte het geroep van apen...
Elke middag en avond komt de regen hier met bakken uit de hemel. Toen we aankwamen in Siem Reap met de bus uit Phnom Penh hield onze tuktuk er mee op; midden in een straat die wel 30cm blank stond. Daar zaten we dan en konden niks doen. Gelukkig kreeg onze chauffeur de motorfiets weer aan de praat na een tijdje.
We zien ook in Azie veel nieuws in kranten en op de tv over de orkaan in Birma en de aardbeving in China. De aarde is zo mooi, maar kan toch ook verschrikkelijk verwoestend zijn.
Woensdagavond zijn vanuit Siem Reap naar Bangkok gevlogen. We wilden met de bus gaan maar door de vele regen is er een brug uit de weg naar Bangkok geslagen. In een Bangkok hebben we 1 nachtje vlakbij het vliegveld geslapen en donderdag zijn we van Bangkok naar Macau gevlogen. Van Macau weer naar Hong Kong met de ferry, vanwaar we vrijdagavond naar Nederland zijn vertrokken. Mijn paspoort staat nu in ieder geval vol stempels en visa!
Mensen vragen me of ik ook vind dat de tijd snel is gegaan; maar eerlijk gezegd valt dat ontzettend mee, ik heb zoveel gezien, zoveel verschillende mensen ontmoet, tijd voor mezelf kunnen nemen, kilometers afgelegd in allerlei verschillende vervoermiddelen en zoveel prachtige natuur gezien. 7 januari lijkt dan alweer een heel eind weg. Er staat in ieder geval een grote klus op me te wachten; fotoboeken maken!
Ik kijk ernaar uit iedereen weer persoonlijk te ontmoeten en te spreken; in het echie verhalen vertellen en foto's laten zien. En natuurlijk jullie verhalen horen. Nogmaals bedankt voor alle heerlijke reacties.
Mirjam en ik zeiden gisteren nog tegen elkaar hoe geweldig het toch zou zijn om alle fantastische mensen die we hebben ontmoet in Azie hier in Nederland te kunnen uitnodigen. Chi uit Sapa, Budda en May uit Dalat, Hieu en Lin uit Hue, de jongens van het Prince hotel in Hanoi, Sandor en Mirjam, Andy de kleermakster uit Hoi An, Mat uit Siem Reap, Djong uit Chau Doc, Kwai en onze taxichauffeur uit Phnom Phen, Dragon Bal met haar familie in de bus,....
En dan denk ik ook direct weer aan de mensen die ik in Australie heb ontmoet: Iedereen van mijn Djosergroep, Dave, Matt, Inge, Chrissie, Ally, de meiden van Colour, Ilse, Gerda en Jelmer en al die andere reizigers die ik heb ontmoet.
Het was een bijzondere reis.
Tuut fan Linda
Het zit er toch echt op nu. 4,5 maand reizen! Het was ronduit geweldig! Wat een tijd, wat een wereld! Australie was adembenemend en heerlijk relaxed. Azie was vol kleuren, geuren, prachtige mensen en contrasten.
Gisterochtend zijn Mirjam en ik om 10 minuten voor 7 geland op Schiphol - Amsterdam. Voor de paspoortcontrole zag ik mijn heit en mem al staan, mét "Welkom" spandoek en mét een "Welcome Home" ballon voor ons beide. Het was heerlijk om elkaar na 4,5 maand weer te zien!! Wel even een klein traantje weggepinkt hoor.
En dan in Berlikum natuurlijk een overenthousiaste Jodie (hond), smsjes, kaartjes, zelfs kadootjes (bedankt Sake en Jeltje!) en van de Berltsummer vriendinnen een welkomthuisspreuk op het huis in gekleurde letters die vanaf de weg te lezen was. Top!
Onze laatste week (nou ja 4 dagen) in Cambodja was (ook weer) geweldig. Cambodja is toch weer anders dan Vietnam en ook armer. De geschiedenis van Cambodja is schokkend en de burgeroorlog en onderdrukking door de Rode Khmer is nog recenter en meer aanwezig dan de Noord en Zuid oorlog in Vietnam.
In Cambodja hebben we veel arme bedelende kinderen gezien en we hebben mensen gesproken die veel van hun familieleden zijn verloren. In de hoofdstad Phnom Penh hebben we de Killing Fields bezocht; een monument bij velden waar veel Cambodjaanse mensen tussen 1975 en 1978 vermoord zijn. Ook zijn er veel mensen in Cambodja slachtoffer geworden van de landmijnen en dat is tot vandaag de dag nog steeds een groot probleem.
Toch ontwikkeld Cambodja zich ook heel erg. De mensen spreken goed engels en ze zijn gedreven om het nog beter te leren. Vooral in Siem Reap, de stad die de toegangspoort naar Ankor Wat is schieten hotels en restaurants als paddestoelen uit de grond.
Ook de kinderen kunnen zo goed engels en leren veel van de toeristen; een jongetje van 11 die mij ansichtkaarten wilde verkopen wilde maar wat graag mijn kangaroo sleutelhanger hebben. Die had ie nog niet vertelde hij. Wel had hij een aantal koala's thuis; gekregen van Australische toeristen. ;-). Ook krijgen we standaard de vraag; 'Where you from?'. Zeg je dan 'Holland', dan krijg je standaar het antwoord terug: 'Capitol Amsterdam' (Hoofstad: Amsterdam).
Ankor hebben we in twee dagen per tuktuk verkend. Ankor is de oude hoofstad van het eeuwenoude Khmerrijk en is ongeveer 400km2 groot. Wij hebben slechts een klein deel bekeken maar dat waren wel prachtige complexen midden in het oerwoud. Heel veel is nog in perfecte staat of goed gerestaureerd. Een aantal complexen zijn ook helemaal overgroeid door het oerwoud. Het is indrukwekkend te zien hoe sterk de natuur is.
Elke ochtend zijn we hier om half 5 opgestaan. De eerste ochtend voor de zonsopgang boven Ankor Wat. Het was alleen bewolkt... Wel hebben we hier apen gezien. Ze klommen bovenop de tempel! En ook een slang!
De tweede ochtend zijn we vroeg opgestaan voor een ochtendwandeling door één van de complexen met de geluiden van een ontwakkend oerwoud op de achtergrond. De ochtenzon, de geur van de netgevallen regen, geen mens te bekennen, zingende vogels en in de verte het geroep van apen...
Elke middag en avond komt de regen hier met bakken uit de hemel. Toen we aankwamen in Siem Reap met de bus uit Phnom Penh hield onze tuktuk er mee op; midden in een straat die wel 30cm blank stond. Daar zaten we dan en konden niks doen. Gelukkig kreeg onze chauffeur de motorfiets weer aan de praat na een tijdje.
We zien ook in Azie veel nieuws in kranten en op de tv over de orkaan in Birma en de aardbeving in China. De aarde is zo mooi, maar kan toch ook verschrikkelijk verwoestend zijn.
Woensdagavond zijn vanuit Siem Reap naar Bangkok gevlogen. We wilden met de bus gaan maar door de vele regen is er een brug uit de weg naar Bangkok geslagen. In een Bangkok hebben we 1 nachtje vlakbij het vliegveld geslapen en donderdag zijn we van Bangkok naar Macau gevlogen. Van Macau weer naar Hong Kong met de ferry, vanwaar we vrijdagavond naar Nederland zijn vertrokken. Mijn paspoort staat nu in ieder geval vol stempels en visa!
Mensen vragen me of ik ook vind dat de tijd snel is gegaan; maar eerlijk gezegd valt dat ontzettend mee, ik heb zoveel gezien, zoveel verschillende mensen ontmoet, tijd voor mezelf kunnen nemen, kilometers afgelegd in allerlei verschillende vervoermiddelen en zoveel prachtige natuur gezien. 7 januari lijkt dan alweer een heel eind weg. Er staat in ieder geval een grote klus op me te wachten; fotoboeken maken!
Ik kijk ernaar uit iedereen weer persoonlijk te ontmoeten en te spreken; in het echie verhalen vertellen en foto's laten zien. En natuurlijk jullie verhalen horen. Nogmaals bedankt voor alle heerlijke reacties.
Mirjam en ik zeiden gisteren nog tegen elkaar hoe geweldig het toch zou zijn om alle fantastische mensen die we hebben ontmoet in Azie hier in Nederland te kunnen uitnodigen. Chi uit Sapa, Budda en May uit Dalat, Hieu en Lin uit Hue, de jongens van het Prince hotel in Hanoi, Sandor en Mirjam, Andy de kleermakster uit Hoi An, Mat uit Siem Reap, Djong uit Chau Doc, Kwai en onze taxichauffeur uit Phnom Phen, Dragon Bal met haar familie in de bus,....
En dan denk ik ook direct weer aan de mensen die ik in Australie heb ontmoet: Iedereen van mijn Djosergroep, Dave, Matt, Inge, Chrissie, Ally, de meiden van Colour, Ilse, Gerda en Jelmer en al die andere reizigers die ik heb ontmoet.
Het was een bijzondere reis.
Tuut fan Linda
-
18 Mei 2008 - 10:05
Jetskevellinga:
Hoi Linda wat heb jij het naar je zin gehad he?
Wat prachtig dat je dit allemaal mee te zijn is te begrijpen. Je krijgt ook een heel andere indruk van de wereld om je heen. Bedankt dat we je hele reis op deze manier mee mochten beleven.
Gr. van Siem en Jetske Vellinga -
18 Mei 2008 - 17:28
Diane:
Lindaaa!
Je bent weer thuis!
Lekker bijkomen nu eerst, ook wel weer fijn thuis te zijn zeker he?
Ik spreek je binnenkort hoop ik wel een keer!
Liefs Diane -
19 Mei 2008 - 07:05
Miranda:
Hoi Linda, Welkom thuis!!! Volgens mij heb je het super naar je zin gehad de afgelopen maanden. Ik hoop jullie snel weer te zien en te kunnen genieten van jullie verhalen! liefs, Miranda -
19 Mei 2008 - 09:45
Marit:
Hoi Linda,
It eind fan elke reis is it paad werom!!
Welkom thuis!! Blij dat je weer gezond en wel met beide voeten op Friese bodem staat! ik heb de afgelopen maanden genoten van je verhalen en je foto's. Dat er nu echt alweer 4,5 maand voor bij zijn,..niet te geloven hoe vlug dat is gegaan. Nu maar even lekker bijkomen en je fotoboeken vullen ;-)
groetjes Marit -
19 Mei 2008 - 18:41
Henk De Vries:
Fijn is het dat je weer thuis bent maar we zullen wel je fantastische reisverslagen missen ! Die waren van hoog gehalte en moeten zeker worden bewaard.
We zijn benieuwd naar je volgende reis.
Groeten van ''de Eindhovenaren''.
Henk -
23 Mei 2008 - 06:47
Anjamast:
WELKOM THUIS!!!!! Heb genoten van je verhalen, had niet altijd een krabbel terug maar heb met plezier gelezen!!!! Ik spreek je snel, doeiiiiiiiiiiiiii -
28 Mei 2008 - 18:47
Jan En Piety:
Geweldig dat je deze mooie reis hebt gemaakt.
Dat alles goed is gegaan en je gezond en veilig weer thuis bent is iets om dankbaar voor te zijn.
Deze ervaring kan niemand je meer afnemen en je hebt ons door middel van je leuke berichtjes en vele foto's de hele reis een beetje mee laten beleven.
We zijn trots op je!
Heit en Mem. -
03 Juni 2008 - 19:03
Mirjam:
En waar ben je nu dan?
Ik mis mijn trouwe reisgenootje.
Kan wel vertellen over de chaos van de brommertjes op een kruispunt in Saigon, of groene blaadjes in je eten of fietsen over het platteland en lachende en wijzende mensen voor hun huis of de geur van een durian op de markt of het geluid van 1 miljoen vissen in een kooi of.....
Nou ja gewoon waar ben jij? Ik zit weer in Groningen in mijn huisje en overdag 'gewoon' bij Bizz.
Wel even wennen, maar ook helemaal niet, eigenlijk gewoon oud en vertrouwd.
Spreek je gauw!
Doei Mir
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
